MARIUPOL
reż. Mantas
Kvedaravičius, Litwa, Niemcy, Francja, Ukraina
2016, 90’
UA
___
Błękitny krajobraz z płynącymi łodzią trzema postaciami. Kolor nieba zlewa się z kolorem wody. U góry czerwony napis z tytułem filmu.
Mariupol – miasto nad Morzem Azowskim, od półtora roku znajdujące się na linii frontu pomiędzy Ukrainą a sterowanymi z Kremla rosyjskimi separatystami. Film jest zapisem życia w mieście, którego obywatele próbują żyć normalnie pomimo toczących się niedaleko walk.
Wędkarze „okupują” most na rzece przecinającej miasto. W teatrze próby przed świętowaniem zakończenia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Artyści mają nadzieję, że miasto nie zostanie przejęte przez separatystów 9 maja. Córka szewca próbuje swych sił jako reporterka wojenna na opłotkach miasta, gdy jej ojciec dyskutuje swój los z klientkami. To zapis świata na krawędzi rozpadu. Erozji ulega nie tylko materialna rzeczywistość, ale i symbole, jeszcze niedawno jednoczące całą wschodnią Ukrainę. Życie toczy się dalej przy dźwiękach dzwonów cerkwi i skrzypiących tramwajów.UA
Марiуполь
Марiуполь – мiсто на Азовському Морi, яке вже пiвтора року знаходиться на лiнiï фронту мiж Украïною, а контрольованими з Кремля росiйськими сепаратистами. Фiльм є записом життя у мiстi, де громадяни пробують жити нормально мимо боротьби, яка недалеко вiдбувається.
Рибаки окупують мiст на рiчцi, яка розрiзає мiсто. У театрi спроби перед святкуванням закiнчення Великої Вітчизняної війни. Художники надiються, що мiсто не захоплять сепаратисти 9 мая. Дочка шевця пробує себе в якостi вiйськового репортера на мiських воротах, а ïï батько обговорює свою долю зi своïми клiєнтками. Це запис свita на краю розпаду. Ерозiя нищить не тiлки матерiaльну реальнiсть, але й символи, якi нещодавно з’ єднували всю східну Україну. Життя триває при звуках церковних дзвонiв i скрипучих трамваïв.___
Błękitny krajobraz z płynącymi łodzią trzema postaciami. Kolor nieba zlewa się z kolorem wody. U góry czerwony napis z tytułem filmu.
